Geneza kształcenia w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu specjalistów z zakresu rehabilitacji ruchowej, a następnie fizjoterapii, rozwój i realizacja badań naukowych w tej dziedzinie, a także powołanie w 1995 roku Wydziału Rehabilitacji Ruchowej, przekształconego w 1998 roku w Wydział Fizjoterapii, są integralnie związane z historią uczelni.
Historycznym wydarzeniem w procesie kształcenia kadr fizjoterapeutów było powstanie w roku akademickim 1975/76 kierunku rehabilitacji ruchowej na Wydziale Wychowania Fizycznego. Decyzją Przewodniczącego GKKFIT z dnia 26 czerwca 1976 roku, zatwierdzono założenia organizacyjno-programowe 4-letnich studiów magisterskich dla kierunku rehabilitacji ruchowej oraz 4- letnich studiów magisterskich zaocznych dla techników fizjoterapii. Fakt ten został poprzedzony ustanowieniem tytułu magistra rehabilitacji ruchowej na mocy zarządzenia przewodniczącego GKKFIT z 2 lutego 1975 roku.
W programie studiów ograniczono liczbę godzin z przedmiotów psychologiczno-pedagogicznych, a poszerzono blok przedmiotów biomedycznych. Założenia programowe kształcenia absolwenta przygotowywały go do pracy zawodowej w służbie zdrowia, w odnowie biologicznej w sanatoriach, uzdrowiskach, w spółdzielczości inwalidzkiej, ale także w poradniach sportowo- lekarskich, klubach sportowych, szkołach i przedszkolach, domach opieki społecznej dla osób starszych, w sporcie niepełnosprawnych. W 1976 roku utworzono Instytut Rehabilitacji Ruchowej. W latach 80. władze Uczelni organizowali nowe bazy dydaktyczne do realizacji programu studiów na kierunku rehabilitacja ruchowa. Do współpracy pozyskano wielu doświadczonych pracowników, specjalistów rehabilitacji ruchowej oraz medycyny. Równocześnie, w kolejnych latach, kadrę naukowo-dydaktyczną tworzyli absolwenci, którzy po zakończeniu studiów podejmowali pracę w uczelni. W latach 1980–1995 kontynuowano kształcenie magistrów rehabilitacji na Wydziale WF, modyfikując plany i programy studiów.
Osiągnięcia naukowo-dydaktyczne w zakresie rehabilitacji, spełnienie wymogów formalnych dotyczących kadr, wieloletnie starania władz Uczelni (rektora AWF prof. Zdzisława Zagrobelnego i dziekana Wydziału WF prof. Marka Woźniewskiego) stały się podstawą do decyzji Senatu w czerwcu 1994 roku o skierowanie do UKFiT Wniosku o utworzenie Wydziału Rehabilitacji oraz wystąpienia JM Rektora prof. dr hab. Krzysztofa Sobiecha w marcu 1995 roku do UKFiT z wnioskiem o powstanie Wydziału Rehabilitacji Ruchowej. Decyzją Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, z dnia 1 października 1995 roku, powołano w AWF we Wrocławiu Wydział Rehabilitacji Ruchowej. AWF stała się uczelnią dwuwydziałową.
Pierwszym Dziekanem Wydziału Rehabilitacji AWF Wrocław, w latach 1995-1999 oraz 2005-2012, był prof. Marek Woźniewski. Siedzibą Wydziału początkowo aż do roku akademickiego 2007/2008, był obiekt przy ulicy Rzeźbiarskiej 4 nad Odrą, tzw. Zameczek.
Decyzją Senatu z dnia 1 października 1998 roku przekształcono Wydział Rehabilitacji Ruchowej w WYDZIAŁ FIZJOTERAPII, w następstwie zniesienia uchwałą Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego kierunku kształcenia rehabilitacja ruchowa i wprowadzenia kierunku fizjoterapia. W latach 1999–2005, stanowisko Dziekana piastował prof. Tadeusza Skolimowskiego.
Ważnym osiągnięciem Wydziału Fizjoterapii było przyznanie 29 października 2001 roku przez Centralną Komisję ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych uprawnień do nadania stopnia naukowego doktora nauk o kulturze fizycznej. Było to wynikiem dotychczasowego dorobku naukowego, koncentrującego się głównie wokół zagadnień szeroko rozumianej kultury fizycznej oraz rozwoju kadry naukowo-dydaktycznej zatrudnionej na Wydziale Fizjoterapii. W 2008 roku Wydział Fizjoterapii przeniósł się do nowego obiektu P4 na Stadionie Olimpijskim, uzyskując w ten sposób bazę naukowo-dydaktyczną z zapleczem praktycznej fizjoterapii prowadzonej przez Ośrodek Profilaktyki i Rehabilitacji Creator. Na Wydziale kształcono studentów na kierunkach:
- Rehabilitacja Ruchowa – od 1995 roku,
- Fizjoterapia – od 1998 roku,
- Kosmetologia – od 2011 roku,
- Terapia Zajęciowa – od 2012 roku.
W kolejnych latach Wydziałem kierowali dr hab. Ewa Demczuk-Włodarczyk (2012-2016) oraz prof. Anna Skrzek (od 2016 roku). Od początku istnienia Wydziału Fizjoterapii, w poszczególnych katedrach i zakładach prowadzone były badania naukowe, które miały i mają wielokierunkowy, interdyscyplinarny wymiar. Początkowo obejmowały one przede wszystkim zastosowanie ruchu w rehabilitacji osób z zaburzeniami czynności układu ruchu w następstwie wad postawy ciała, chorób reumatycznych, urazów. Ich wynikiem było opracowanie i wdrożenie nowych metod badań czynnościowych i rehabilitacji. W kolejnych latach badania dotyczyły fizjoterapii, także w zaburzeniach układu krążenia, oddechowego, nerwowego, w chorobach nowotworowych, w zabiegach chirurgicznych, u dzieci oraz wszystkich pozostałych dyscyplinach klinicznych, a także w geriatrii.
Działalność naukowa realizowana na Wydziale Fizjoterapii dotyczy także badań podstawowych, m.in.: oceny warunków niezbędnych do prawidłowej czynności narządu ruchu, własności siłowo- prędkościowych mięśni szkieletowych, sterowania i kontroli ruchów dowolnych, modelu dynamicznego kończyny górnej człowieka, składu ciała i możliwości zastosowania tych metod w ocenie skuteczności rehabilitacji. Badania te były i są prowadzone w ramach ministerialnych, własnych i statutowych projektów badawczych. Ważnym momentem dla wszystkich pracowników Wydziału Fizjoterapii było nadanie 20 czerwca 2011 roku przez Centralną Komisję ds. Stopni i Tytułów pełnych praw akademickich, czyli uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk o kulturze fizycznej.